Bahar’ın Mektubu
Merhaba;
Bu benim Değişim Yolculuğum! Nisan ayında çok mükemmel bir insanla, Bahar ablayla uzun ama bir o kadar da zorlu bir yolculuğa çıktım. Bu yolculuğa başlarken başaracağıma dair pek inancım yoktu. Çünkü a’dan – z’ye kadar her şeyi denemiştim ama her defasında başladığım noktaya kısa bir süre içerisinde geri dönmüştüm.
Bahar abla benim için doğru kapının doğru anahtarı olmalıydı ki ona kayıt oldum. Evet Bahar abla benim için doğru kapının anahtarıydı; çünkü öylesine değiştim ki çok eskiden hatırladığım huzur ve rahatlık ruhuma geri döndü. Artık teoride bildiklerimi gerçekte eyleme geçirmeyi öğrendim. Hayata yemeğin yerine koyulabilecek çok daha güzel şeylerin var olduğunu öğrendim, yaşadığım ortamların negatifliğinden uzak durmam gerektiğini, geçmişin geçmişte kaldığını ve daha daha daha neler…. Aslında aldığım kilolar yıllarca bu saydıklarımla alakalıymış…
Ben bu yolculukta çok ama çok şey öğrendim, şu yaşıma kadar öğrendiklerimi ise hepsini bir torbaya koyup kenara koydum. Bahar ablanın bana tavsiye ettiği teorilerle devam ediyorum hayatıma. ADAŞIMIN hayatıma girmesinden çok ama çok mutluyum. Bahar ablamın bana desteği için çok ama çok teşekkür ederim… Seninle yolla devam edeceğimden dolayı çok mutluyum. Seviliyorsun !
Bahar
Gül’ün Mektubu
Daha 25 yaşında, belki de hayatın ilk engelleri, ilk en güzel anlarını, ilk büyük aşkını, ilk heyecanlarını, ilk emin adımlarını, ilk sorumluluğunu taşıyan bir genç kızın, hayatı doya doya yaşayacağına 97 kiloyla savaşıp, mutluluğu yaz gelene kadar, mutluluğu basit bir pantolon almak isteyene kadar, mutluluğu dışarıda arkadaşlarıyla yemek yerken utancından „salata“ alana kadardı, mutluluğu eski dostlarını yolda görüp utancından yol değiştirene kadardı. İyi bir dost karşısına çıktı,aynı sorunları yaşayan. Birlikte hiç doğru olmayan diyetler, plana göre yemek yemeler, bir gün aç kalıp ertesi gün tıkanan, saat 3 e kadar istediğini yiyip 3’ten sonra bir şey yememe gibi diyetler. Kilo verildi ama hep geri alındı…
Gün geldi Bahar ablamla tanıştım. Onla görüştükçe, konuştukça, sorunların, yemek yememin sebeplerini araştırdıkça, kendimi sorguladıkça, aslında hayatımda ne kadar büyük bir eksiğin olduğunu. Amaçsız ve hayalsiz yaşadığımı öğrendim. Zordu. Hem de çok zor… Çünkü hiç kimse şimdiye kadar bana senin hayalin ne diye sormadı. Bu soruyu ilk defa düşündüm hayatımda. Ben kilo vermeden önce, ileride başarmak istediğim hedefimi düşünmem gerektiğini öğrendim. Çok büyük bir yük ama güzel bir ümit ışığıydı sanki. 2 ay boyunca bana gün boyu eşlik etti, beni motive etti, alkışladı, bazen kızdı, şakalar yaptı, kalbini açtı, tuhaf ama iyi bir dost oldu. Ben günde ne yemem gerektiğini yazacağını düşünüyordum. Meğer öyle değil. Bilinç altındaki kalıplaşmış yemek yeme alışkanlıklarımı sorgulayıp yıkmaktı amaç. Onun amacı bir şeyi ne kadar yediğim, nasıl yediğim değil, o an onu neden yediğimdi.
Gün boyu hiç aç kalmadım diyebilirim. Aç olsam da bahar ablamın çözümü vardı. Kolay ama çok lezzetli yemekler yaptım. Yemek yaparken mutlu ve kendime güvenerek yapıyordum. Sabahları (her sabah olmasa da ) spor yapıyor, akşamları uzun uzun yürüyüş yapıp bahar ablamdan alkışlarımı alıyordum. İnternetten birisine güvenecek kadar saf ve iyi kalpli değilim. Ama Bahar abla benim için internet üzeri değil, yanı başımdaydı, o kadar samimi, dürüst ve tatlıydı.
Kendimce yaşadığım sorunların, çelişkilerin, zorlukların üstüne bir de bunları aşabilmek çok kolay olmasa da, Bahar ablam bana çok çok çok çok çok müthiş destek olup, yemeğe karşı bakış açımı, düşüncelerimi. Hayata bakış açımı çok olumlu bir şekilde etkiledi. 1,5 ay bahar ablamla görüştüm ve tembel öğrencisi olmama rağmen gene de 10 kilo verdim. İyi ki varsın.
Gül
Derya’nın Mektubu
Merhaba;
Zor bir yoldu ama yaşadıklarıma sonuna kadar değdi. 2 ayda 18 kilo vererek 86 kilodan 68 kiloya indim. Bedensel değişimin yanında ruhsal kazanımlarım paha biçilemez. Şu anki halimi hiç bir şeye değişmem. 3 kilo verip 5 kilo geri alınan kısır döngüden kurtuldum. Bir daha kilo almayacağımı biliyorum.
Teşekkürler Bahar’cım, hepsi senin sayende…
Derya